Yung Panahoang May Sariling Football Team Si Pablo Escobar

Pablo Escobar, ang Columbian drug lord, ay kilala sa napakaraming aspeto ng kanyang buhay – mula sa pagkakasangkot sa cocaine smuggling, mga karahasan, hanggang sa kanyang mga community projects. Ngunit isang bagay na hindi gaanong kilala ay ang kanyang malupit na impluwensiya sa Colombian sports, partikular sa football, nang bilhin niya ang isang sikat na football club, ang Atletico Nacional. Ang kwento ng kanyang kaugnayan sa sports, at lalo na sa football, ay isang salamin ng kung paano ang negosyo ng droga ay nakialam at nagbigay ng bagong buhay sa Columbian football. Sa kasaysayan ng sports sa Columbia, hindi maitatanggi ang papel ng mga drug barons, at si Escobar ang naging isa sa pinakamahalagang pangalan na nagpatibay sa konsepto ng “Narco-Futbol”. Kasama ang kanyang mga koneksyon sa mga lokal na sports authorities at ilang kilalang mga sports figures, nakapagpasok siya ng malaking pera at suportang pinansyal sa industriya ng football, na tumulong sa pagsikat ng Columbian national team at mga domestic clubs. Habang ang kwento ni Escobar ay nauugnay sa krimen at karahasan, hindi maiiwasang mapansin ang epekto ng kanyang pag-aari sa sports, na naging bahagi ng mga kontrobersyal na sports moments na ipinamuhay sa buong mundo.

Kung gusto niyo maka basa ng mga ganitong blog pumunta lang sa MNL 168.

Si Pablo Escobar, na ipinanganak noong Disyembre 1, 1949 sa Rionegro, Colombia, ay lumaki sa isang pamilya ng mga magsasaka bago siya at ang kanyang kapatid na si Roberto ay ipinadala sa kanilang lola sa lungsod ng Medellin. Sa kanyang kabataan, pumasok siya sa La Universidad de Antioquia para mag-aral ng political science ngunit napagpasyahan niyang huminto dahil sa kakulangan sa pera. Hindi nagtagal, nagsimula siyang pumasok sa mundo ng krimen. Ang kanyang charm at karisma ay nagdala sa kanya sa pagiging lider ng Medellin drug cartel, na nagsimulang mag-operate noong 1970s. Mabilis na nakuha ng cartel ang kontrol sa cocaine trade at sa 1980s, kumikita sila ng milyun-milyong dolyar kada buwan mula sa pag-smuggle ng higit sa 70 toneladang cocaine papuntang Estados Unidos. Nang maglaon, nagpatuloy ang mga awtoridad sa pagsugpo sa kanilang operasyon, at sa rurok ng kanilang pagkapopular, naging kilala si Escobar dahil sa pagkakasangkot sa mga seryosong insidente, tulad ng pagpapasabog ng isang eroplano upang patumbahin ang isang presidential candidate na si Luis Carlos Galan. Sa insidenteng iyon, 110 katao ang namatay, at si Galan ay pinatay din habang nagbibigay ng isang talumpati sa harap ng 10,000 tao sa Soacha noong 1990.

Hindi nagtagal, napagtanto ni Escobar na kinakailangan niyang maghanap ng mga mas malikhaing paraan para mailabas ang kanyang mga kita nang hindi napapansin ng mga awtoridad. Isang opsyon na kanyang pinili ay ang pagbili ng isang football club. Noong 1984, isang kampanya laban sa mga drug lord na nagmamay-ari ng mga football clubs ang inilunsad, ngunit hindi na ito naituloy dahil sa assassination ng Justice Minister Rodrigo Bonilla. Nangyari ito pagkatapos ng kanyang mga hakbang upang alisin ang mga cartel mula sa football. At dito, nagsimulang bilhin ni Escobar ang mga football clubs sa Medellin at sa buong Colombia, kabilang ang Atletico Nacional. Nang bilhin niya ang klub na ito noong mga huling bahagi ng 1980s, hindi niya lang ito tinulungan sa pinansyal, kundi nagamit din ito bilang isang paraan para mag-launder ng kanyang pera.

Dahil sa malaking pag-agos ng pera mula sa mga ilegal na negosyo, ang Atletico Nacional ay naging isang powerhouse sa Colombian football scene. Isang halimbawa ng tagumpay ng club sa ilalim ng kanyang pamamahala ay ang kanilang pagkapanalo sa Copa Libertadores noong 1989, nang tinalo nila ang Club Olimpia mula sa Paraguay sa isang penalty shootout na nagtapos sa 5-4, matapos magtapos ang laro sa 2-2. Ang team na ito ay binubuo ng mga domestic players, tulad nina Rene Higuita at Andres Escobar, na naging mga simbolo ng tagumpay ng Colombian football. Sa paglipas ng panahon, hindi lang Atletico Nacional ang nadamay sa kontrobersya. Ang iba pang mga football clubs sa Colombia, tulad ng Millonarios at America de Cali, ay napasakamay din ng mga drug barons, kaya ang buong football scene sa Colombia noong panahong iyon ay tinawag na “Narco-Futbol”.

Sa kabila ng pagsikat ng Colombian football sa dekada 1990, nagsimula ring magsanib ang mga malupit na pwersa sa likod ng laro. Sa kabila ng mga tagumpay ng Colombian football team sa 1990 World Cup sa Italy, nagkaroon ng mga malalaking problema, partikular na sa sektor ng betting. Bago ang isang mahalagang laban sa USA, nagkaroon ng isang mensahe na ipinadala sa locker room na nagsasabing papatayin ang lahat ng mga manlalaro kung maglalaro si Gabriel Barrabas Gomez. Pagkatapos ng unang pagkatalo nila sa Romania, sunod na pagkatalo nila sa kanilang mga karibal na USA ay nagbigay ng malupit na epekto sa kanilang pag-asa na magtagumpay. Ang pagkatalo ng team ay nagresulta sa pagkamatay ng defender na si Andres Escobar, na pinatay matapos mag-concede ng isang own goal laban sa USA. Ipinapakita nito kung paanong ang mga kasamahan sa cartel na nagbigay ng malaking pera sa laro ay naging sanhi ng mga malupit na desisyon sa buhay ng mga manlalaro, kung saan sa isang pagkakataon, ang isang simpleng goal ay nagdala ng malubhang consequences.

Ang pagkamatay ni Andres Escobar ay isang watershed moment para sa Narco-Futbol. Ang buong insidente ay nagbigay ng epekto hindi lang sa football, kundi pati na rin sa buong bansa ng Colombia, na sumailalim sa mga seryosong krisis pagkatapos ng pagkawala ng kanilang pinuno sa industriya ng droga. Ang pagkamatay ng isa sa pinakamamahal na manlalaro sa history ng Colombian football ay nagbigay ng mensahe na may malupit na implikasyon ang sports sa mundo ng droga. Ang mga cartel ay hindi na naging aktibo sa pamumuhunan sa football, at ang mga sports investments mula sa mga drug leaders ay unti-unting humina. Ngunit hindi pa rin maikakaila ang kontribusyon ng pera mula sa droga sa paglago ng Colombian football. Ang mga pondo na nagmula sa mga cartels ay nagsilbing daan sa pagbuo ng golden generation ng Colombian football na halos magtagumpay sa buong mundo.

Sa kabila ng lahat ng ito, ang legacy ng Narco-Futbol ay hindi na mawawala. Habang ang sports ay patuloy na lumago at naging isang mahalagang bahagi ng kultura ng Colombia, ang impluwensiya ng mga drug barons ay nagbigay daan sa mga bagong manlalaro tulad nina James Rodriguez, Falcao, at Juan Cuadrado, na nagsilbing modernong halimbawa ng mga epekto ng Narco-Futbol sa pag-usbong ng football sa bansa. Ang mga kwento ng tagumpay at pagkatalo ng mga manlalaro at club ay patuloy na magiging bahagi ng kasaysayan ng Colombian sports, at ang impluwensiya ng mga operasyon ng droga ay magpapatuloy na mag-iwan ng marka sa sports landscape. Kahit na natapos ang panahon ng Narco-Futbol, ang mga alaala at kwento ng mga sport moment na nagmula sa mga dark times ay hindi malilimutan.

Ngayon, sa kabila ng pagbabago at pag-unlad ng mga sport sa Colombia, maaari pa ring makatagpo ng mga hints ng narco-fueled investment sa mga online sports at betting scenes. Bagamat ang industriya ng sports ay humarap sa maraming pagbabago mula noong panahon ni Escobar, ang legacy ng Narco-Futbol ay nagsilbing aral sa kung paano ang mga dark forces ng droga ay maaaring magbago ng mga aspeto ng sports sa buong mundo.

Konklusyon

Ngayon, sa kabila ng pagbabago at pag-unlad ng mga sport sa Colombia, maaari pa ring makatagpo ng mga hints ng narco-fueled investment sa mga online sports at betting scenes. Bagamat ang industriya ng sports ay humarap sa maraming pagbabago mula noong panahon ni Escobar, ang legacy ng Narco-Futbol ay nagsilbing aral sa kung paano ang mga dark forces ng droga ay maaaring magbago ng mga aspeto ng sports sa buong mundo.

FAQ